Vuurland

Hoi allemaal, vandaag een van de laatste updates van onze reis.

Zondag 27 maart:
Vandaag een rustige dag. We wilden naar het “versteende bos” maar we hebben geen bos gezien. In een geïsoleerd liggend hotelletje geïnformeerd. Wat blijkt: het versteende bos kan niet individueel bezocht worden maar is alleen toegankelijk met een georganiseerde tour vanuit……ja waar we vandaan kwamen El Calafate. Het was een mooie rit maar alles bij elkaar toch een kleine 200 km. voor niets gereden. Wel een geluk dat in dat geïsoleerde hotelletje Butch Cassidy en the Sundance Kid zich schuil hebben gehouden nadat ze een bank overvallen hadden. Hebben we vandaag toch nog iets geleerd. Terug in El Calafate lekker ijsje gegeten en een terrasje “gepikt”. Morgen wordt het weer een reisdag: vlucht naar Ushuaia de zuidelijkste stad ter wereld. Vanuit deze plaats vertrekken ook de boten naar Antarctica.

Maandag 28 maart:
De auto zouden we inleveren op het vliegveld. Alleen Lagos Rent A Car heeft daar geen bureau. Daarom is Eduardo vandaag vanuit Bariloche naar El Calafate gevlogen, heeft de auto in ontvangst genomen en hij rijdt met de auto weer terug naar Bariloche, een rit van 2 dagen (met 1 overnachting halverwege). Het mag wat kosten….. In Ushuaia stond onze chauffeur/gids ons weer netjes op te wachten. Ongelooflijk maar zij vertelde dat het 14 dagen terug al gesneeuwd had in Ushuaia. In de zomerperiode wordt het hier niet warmer dan 15 graden en er valt elke dag wel wat regen. Wij komen aan en het is 19 graden, droog en zonnig weer. Dit was de 4e zomerse dag aldus de gids. De huizen ogen als een ratjetoe, de bouwers hoeven maar aan een voorschrift te voldoen: het huis moet aardbevingsbestendig worden gebouwd. In Ushuaia staat een staatsgevangenis (nu museum) in de vorm van een half wiel. Deze gevangenis heeft aan de basis gestaan van de ontwikkeling van de stad. De bouw van deze gevangenis begon in 1902 en duurde 18 jaar. De veroordeelden die naar deze uithoek werden verbannen, bouwden hun onderkomen zelf. In de hele stad word je hieraan op heel veel plaatsen herinnerd. Op dit moment vind er een staking plaats. De mensen die in deze uithoek wonen en werken konden, ongeacht leeftijd, na 25 jaar werken met pensioen. In december heeft de regering dit gewijzigd en gelden ook voor hier dezelfde regels als in de rest van Argentinië: pensioen bij 60 jaar voor de vrouwen en 65 jaar voor de mannen.
Voor morgen hebben we een 4 x 4 excursie naar de meren geboekt en voor overmorgen een tour naar het Nationale Park. ’s-Middags schepen we in voor onze mini-cruise. Twee drukke dagen.

Dinsdag 29 maart:
We werden netjes op tijd opgehaald door Christian en zijn landrover. Er zouden nog 6 andere mensen meegaan, allemaal uit Buenos Aires. Een leuk dagje op stap met Spaanse mensen die geen Engels spreken (behalve Christiaan die sprak perfect Engels) en Nederlandse mensen die geen Spaans spreken. Voordat we iedereen opgehaald hadden bij de diverse hotels was het half 10 en kon de off-road trip beginnen, naar lake Escondido en lake Fagnano. We beginnen een stukje over het asfalt, tja je hebt die weg toch nodig om in de bush bush terecht te komen. Na een uurtje gaat het dan beginnen. Na een korte stop bij de huskey’s, gaan we de afdaling maken over de oude hoofdweg van vroeger, aangelegd door de gevangenen. Deze weg word al 35 jaar niet meer gebruikt en is dus verre van in goede staat!. Maar goed, we rijden niet voor niets in een 4x4 landrover. We worden nog net niet uit de auto geslingerd in de haarspeldbochten. En we liggen ook nog niet op de zijkant! Ook zijn we niet blijven steken, dus bereiken we na deze hobbelige slingerweg lake Escondido. Na een korte stop en een klein stukje asfalt, rijden we het bos in. In het bos zijn op sommige stukken de paden zeer nat, drassig en modderig, bijna onbegaanbaar….. Maar toch komen we er goed doorheen. Langzaam, hobbelend, soms 45 graden gekanteld vervolgen we onze weg. Wisten jullie trouwens dat bevers hier hele bossen wegeten! Hele stukken met verdorde bomen om zichzelf maar een mooie woonplek te geven! De bevers zijn ooit hiernaartoe gebracht vanuit Canada en zijn inmiddels een echte plaag geworden. Zij hebben nl. hier geen natuurlijke vijanden zodat ze rustig hun gang kunnen gaan. Uiteindelijk kwamen wij aan bij het grootste meer van Vuurland, Lago Fagnano! Na ongeveer 4 km afwisselend door water (lees: het meer) en het strandje te hebben gereden, stond er een heerlijke Asado (BBQ) voor ons klaar! Ze dachten zeker dat we uitgehongerd waren want de stukken vlees die erop lagen logen er niet om! Salade en wijntje erbij en eten maar!
Uiteindelijk waren we om 4 uur weer back in town.

Nog vergeten: het was voor Ushuaia de 5de zomerse dag vandaag, zonnig, geen regen en ca. 19 graden.

Tot zover, welterusten en groetjes uit Ushuaia